O Grove retira o monólito fascista

Os restos da peza depositáronse no almacén municipal e no seu lugar colocarase unha marquesiña

A Praza dá Fonte do Galo do Grove loce desde onte unha imaxe distinta: fáltalle o monólito erixido en memoria dos caídos na Guerra Civil polo bando franquista.

O concelleiro de Cultura e promotor da iniciativa para que levase a cabo a súa retirada, Antón Mascato, informou de que o obxectivo estaba cumprido. «Do que se trataba era de facelo desaparecer e ou feito é que xa non está. Isto é unha proba evidente de que ou goberno do Grove vai cumprir vos compromisos que adquira e de que estamos unidos á hora de tomar decisións, en contra dúas que din que este goberno vai durar seis meses».

En canto á retirada do título de fillo predilecto a Franco, o Concello abriu xa o expediente para dar trámite ao acordo adoptado polo grupo de goberno.

Mascato propón retirar o monolito falanxista

O 17 de Agosto, Día da Galiza Mártir, lémbrase na Galiza a represión exercida polo fascismo contra o pobo galego, nomeadamente coas persoas máis comprometidas coa liberdade da Galiza e co seu desenvolvemento social, económico e cultural. Milleiros de persoas sufriron na Galiza cárcere, tortura e asasinatos (xudiciais e extraxudiciais), nun proceso que eliminou unha xeración comprometida coa liberdade e rachou de vez o avanzo e a evolución natural do nacionalismo galego, que tería de reorganizarse de novo nos anos 60. Alexandre Bóveda foi submetido a un xuízo inxusto e condeado a morrer por un Tribunal Militar; asasinado nas corredoiras da Caeira (Poio) o 17 de Agosto de 1936, manifestou no xuízo o seu desexo de ser soterrado baixo a bandeira galega, nunhas palabras que aínda estremecen:"A miña patria natural é Galiza. Ámoa fervosamente, xamais a traizoaría, inda que me concedesen séculos de vida. Adóroa ata máis alá da miña morte. Se entende o tribunal que por este amor entrañábel, debe serme aplicada a pena de morte, recibireina como un sacrificio máis por ela. Fixen canto puiden por Galiza e faría máis se puidera. Se non podo ata me gustaría morrer pola miña patria. Baixo a súa bandeira desexo ser enterrado, si o tribunal, en conciencia, xulga que debo selo. "Xosé Sesto, quen na morte de Bóveda apresurouse para poder colocar a bandeira galega debaixo da súa chaqueta, contaba que moitos crían que Bóveda morrera, que Alexandre Bóveda morrera definitivamente. "Están, estaban equivocados os asasinos, os enterradores. Por el, por Alexandre, puido decir Castelao, seu irmán, seu amigo, no seu álbum Galiza Mártir "non enterran cadáveres, enterran semente".Castelao, desde o exílio, achou que o 17 de Agosto deberia ficar como " Dia da Galiza Mártir", e así apareceu recollido na revista A Nosa Terra do 25 de xullo de 1942: "Nun día como ise do ano 1936, as forzas negras da reaución nemigas da liberdade de Galicia e treidoras a República Hespañola, fusilaron ao mártir máisimo da Patria Galega: Alexandre Bóveda, segredario do Partido Galeguista. (...)Isa data, Día dos Mártires Galegos, ficará consagrada na ialma do pobo galego como xusta eisaltación dos que deron o seu sangue e a súa vida pola nosa sagra Terra e ficará como eterna maldizón para os treidores de Galicia e pra os que decretaron i executaron as mortes dises milleiros de irmáns nosos". O irmán Bóveda simbolizaria a todos os galegos e galegas vítimas da barbarie fascista e do martirio da nosa Terra no decorrer da História.

Rompamolo monolito coas nosas propias mans, é unha "obriga histórica".